SFS

Wetgeving en gedragscodes

Wetgeving

De ‘regelwijzer schapen en geiten’ is door het Platform Kleinschalige Schapen- en Geitehouders (KSG) opgesteld, wijzigingen worden hierin ook bijgehouden. In de regelwijzer vindt u alle wettelijke regels waar een niet-bedrijfsmatige schapenhouder aan moet voldoen zoals identificatie & registratie, transport, ziekten en medicijngebruik.

Bij elk vervoer van schapen naar een ander UBN dient u een vervoersdocument in te vullen (tenzij u vooraf een afvoermelding in de centrale I&R database doet). Geeft u vóór het vervoeren in het dierregistratiesysteem DAS-Online een aan-/afvoer melding door, dan kunt u bij het vastleggen van de melding een volledig ingevuld vervoersdocument uitprinten.

Om het I&R systeem te bekostigen heeft de overheid tarieven vastgesteld per 1 januari 2017. Per UBN nummer, ongeacht het aantal schapen, wordt een vast bedrag (€ 26,- per jaar) gefactureerd. Daarnaast wordt er een variabel bedrag gefactureerd afhankelijk van het aantal I&R meldingen dat u doorgeeft. Voor elke geboorte-, aanvoer- of importmelding wordt € 0,25 in rekening gebracht, indien u een melding niet tijdig (voor geboortes binnen 6 maanden, overige meldingen binnen 7 kalenderdagen) doet wordt dit tarief met € 0,50 verhoogd! Wees dus tijdig!

Voedsel Keten Informatie (VKI) zijn de gegevens over de gezondheid, medicijngebruik en ziektegeschiedenis van dieren die geslacht worden en daarmee in de voedselketen terecht komen. Via het formulier kunt u deze informatie aan uw handelaar/slager verstrekken.

Het diergezondsheidsfonds (DGF) is in het leven geroepen om de bestrijding van dierziekten te kunnen betalen. Elke schapenhouder die gedurende het jaar (peildata: 1 februari, 1 mei, 1 augustus en 1 november) gemiddeld meer dan 25 schapen heeft (ongeacht leeftijd) betaald een variabel (2018: € 1,23 per dier) bedrag.

Gedragscodes

De code voor goed houderschap schapen en geiten is in 2010 door het Platform KSG opgesteld. Deze code bevat gedragingen voor een verantwoorde kleinschalige schapenhouder en kan tevens als leidraad worden gehanteerd voor de beginnende schapenhouder.

De ‘hygiënecode schapenhouderij’ is in 2009 door LTO opgesteld. Deze code is opgesteld voor iedereen die schapen houdt waarvan het vlees (uiteindelijk) wordt geconsumeerd. Het is een praktische vertaling van de Europese hygiëneverordeningen.