Vandaag 30 mei 2014 komt de veearts bij ons tappen voor scrapie. Graag had ik jaren geleden al willen certificeren, maar dan moesten onze oudste schapen weg want die hadden ARQ/ARQ. Dat wilde mijn vrouw niet. En wie wil nu de lievelingsschaapjes van zijn vrouw afpakken? Ik niet! Nu hebben we nog één oude ooi met ARQ/ARQ en nog 4 ooien met ARQ/ARR. Ze waren in twee groepen gedekt door 2 ARR/ARR rammen en al mijn oudere ooien hebben allemaal 2-lingen gekregen. In totaal laat ik tien dieren tappen. Bij het selecteren van de te tappen dieren kwam ik er tot mijn schande achter dat één oudere hamel, Caesar genaamd, een deels onbekende afstamming heeft als het om scrapie gaat. Destijds heb ik hem laten castreren omdat we hem niet wilden verkopen en ook niet mee fokken, vanwege naar ik dacht dubbel ARQ ouders. Ik kon dat echter nu niet meer traceren en dus kan Caesar in theorie een ongewenste VRQ in zijn genen hebben. Mijn veearts reageerde verbaasd: “Waarom moet ik een hamel tappen?”.
Caesar is echter als knuffel-ram erg handig als hulpje bij het vangen van de andere dieren. Ik wil niet dat hij met een onbekend, of erger nog, een ongewenst genotype rondloopt, ook al kan hij niet meer dekken. Zeker nu ik pas heb gehoord dat je alleen met dubbel ARQ mag fokken als je kruist met dubbel ARR. Een lam moet tenminste één ARR in de genen hebben en die zekerheid heb je alleen als óf de moeder óf de vader ARR/ARR heeft. Dezelfde regel geldt dus ook voor fokken met ARQ/ARR. Kruis je namelijk ARQ/ARR met ARQ/ARR heb je nog steeds 25% kans op een dubbel ARQ lam.
Ik neem afscheid van mijn veearts: “Weer een rib uit mijn lijf” denk ik terwijl hij wegrijdt. Maar als je serieus wilt fokken en toch je ARQ-dieren wilt aanhouden ontkom je niet aan een periodieke scrapie-test. Een hobby kost nu eenmaal geld nietwaar? Een dag later kom ik op de Dag van het Schaap en ontdek ik tot mijn verbazing een groot portret van Caesar op de Skudde-informatiestand.
Binnenkort weet ik zijn genotype!
Leo van Nimwegen – De Lingewaal
